به نامخداوند دانایی
سلام بر یارانهمراه و دوستان آشنا
-با حالپریشان دل خویش چه می کنید؟
بعضی وقتها حال دل آدم خوب نیست ،نمی داند چه بایدبکند و گوشی برای شنیدن حرفهایش نیست .این زمانها فقط باید نوشت و نوشت و نوشت .بیفکر و منطق بی عقل و دلیل و امروز نمی دانم چرا و لی حال دلم خوش نیست .
از این همه دوریدلم تنگ شده برای بغل کردن و بوسیدن آنها که دوستشان دارم.برای دست دادن های موقعدیدار.و یاد انواع دست دادن هایی که در کلاسهایم برای دوستان می گفتم و بحث میکردیم و آن همه تجزیه و تحلیل ها.حال برای یک دست دادن ماهی مرده ای نیز دل تنگم.
برای خیابان گردیوبیابان گردی ،برای قدم زدنهای بی بهانه و با بهانه ،برای کلاسها و بحث کردنها،آخرلذت مباحثه رو در رو در کلاس فیزیکی هرگز قابل قیاس با آموزشهای مجازی و آتلاین وآفلاین نیست که نیست.خوردن یک فنجان چایی یا نسکافه در استراحت بین دو کلاس خوددنیایی از تجربه ها را برای تو می آورد.که در اموزشهای مجازی از آن خبری نیست.
امروزارتباط دلم با مغزم ارتباط موثری نیست .من و این ایام و ارتباطات نا گسسته ولی پنهان
دل ,حال ,نوشت ,ارتباط ,دادن ,بی ,دست دادن ,و نوشت ,که در ,رو در ,و بحث
درباره این سایت